tag:blogger.com,1999:blog-4864750412909173622.post6974674289412589735..comments2023-07-22T19:14:11.991+07:00Comments on โรงเรียนนอกกะลา: เรียนรู้สู่ความเป็นสากล ผ่านวรรณกรรมระบบคอมพิวเตอร์โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนาhttp://www.blogger.com/profile/10545826864251861573noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-4864750412909173622.post-1915168935876822322010-11-15T17:28:54.049+07:002010-11-15T17:28:54.049+07:00ถึงแม้ยังไม่เคยอ่านเรื่อง..สายลมกับทุ่งหญ้า.. แต่ฉ...ถึงแม้ยังไม่เคยอ่านเรื่อง..สายลมกับทุ่งหญ้า.. แต่ฉุกแรกกระหวัดถึงความทรงจำในวัยเยาว์ท่ามกลางท้องทุ่งและสัมผัสกลิ่นอายธรรมชาติ การได้ออกแบบการเล่นอย่างอิสระ การได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาทั้งครอบครัว เพื่อนที่มีกลุ่มอายุหลากหลายเพศวัยที่ร่วมเล่น กิน สนุก หัวเราะ ร้องไห้ ทะเลาะ...ผู้ใหญ่ที่ผ่านการเป็นเด็กมาก่อนและหวลรำลึกถึงความสุขในตอนเด็กและผ่านพ้น เติบโตมาได้อย่างไร การเล่น การคิดอย่างอิสระ ความตื่นตาตื่นใจจากการได้ค้นพบสิ่งใหม่ๆ การได้เรียนรู้และเล่าเรื่องราวให้เพื่อนรุ่นเดียวกันได้รับรู้และส่งถ่ายทอดผ่านให้ผู้ใหญ่...ทำไมการหนีพ่อแม่ หรือผู้ใหญ่ไปเล่นสิ่งที่ผาดโผนโจนทะยานและรอดกลับมาได้ ช่างเป็นเรื่องที่น่าภาคภูมิใจแต่ถ้านึกมาถึงขณะนี้ วัยนี้ ถ้าเกิดอะไรขึ้นที่ไม่สามารถเรียกร้องทดแทนคืนมาได้ ใครจะเสียใจมากที่สุด ดูเหมือนการเรียนรู้จะแลกมาด้วยการเสี่ยง แต่ขณะเดียวกันเราก็ได้เรียนรู้และเติบโตที่รู้จักระมัดระวัง ประมาท สะเพร่าน้อยลง กรอบหรือเส้นที่ขีดไว้ควรมีอย่างพอดี ไม่หลวมโพรก บางเบาจนจับต้องสัมผัสไม่ได้...หรือเส้นหนาทึบกำแพงแข็งเป็กจนอึดอัดหันไปทางไหนก็ตีบตัน...การเรียนรู้ร่วมกัน ก้าวไปพร้อมกัน แลกเปลี่ยนผู้ใหญ่กับเด้ก รับฟังในองศาความคิดเห็นที่เหมาะสม น่าจะช่วยนำพาสู่การเจริญเติบโตอย่างค่อยเป็นค่อยไปและขัดเกลาทิศทางไปพร้อมๆกันน่าจะเข้าท่าเข้าทาง...ขอบคุณกะลาที่หงาย น้ำไม่เต็มแก้ว และใจที่เปิดกว้างทุกผู้คนที่นับวันจะมากขึ้นๆ นะจ๊ะAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4864750412909173622.post-47896707372261440272010-10-28T01:46:39.655+07:002010-10-28T01:46:39.655+07:00ผมได้อ่านหนังสือ ชื่อว่า สายลมกับทุ่งหญ้า ของ คุณว...ผมได้อ่านหนังสือ ชื่อว่า สายลมกับทุ่งหญ้า ของ คุณวิเชียร ไชยบังแล้วนะครับ สนุกมากเลย ทำให้หวนคิดถึงอดีตในวัยเยาว์ วิ่งเล่นตามท้องทุ่งนา กินไข่แมงดากรุ๊บๆ เรื่องราวการใช้ชีวิตในชนบทที่เรียบง่าย ผสมกลมกลืนกับกาลเวลาที่ได้เปลี่ยนแปลงก้าวไปข้างหน้าเรื่อยๆ ได้กลิ่นไอของธรรมชาติ กลิ่นไอของชนบทขนานแท้เลยทีเดียวเชียวSunan Fathet~^@^,,Nicky,,@[^_^]@https://www.blogger.com/profile/02211615783222650145noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4864750412909173622.post-9642293507309912532010-09-05T00:34:52.987+07:002010-09-05T00:34:52.987+07:00เห็นด้วยกับคุณ Nickoro อย่างมากเลยค่ะ ขอชื่นชมเห็นด้วยกับคุณ Nickoro อย่างมากเลยค่ะ ขอชื่นชมAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4864750412909173622.post-12011081127115077312010-08-28T23:58:07.512+07:002010-08-28T23:58:07.512+07:00ชื่นชมกับผู้เขียนบล็อกนี้ นะครับ โดนใจใช่เลย ที่ว่...ชื่นชมกับผู้เขียนบล็อกนี้ นะครับ โดนใจใช่เลย ที่ว่า วรรณกรรมที่เขียนขึ้นนั้นไม่จำเป็นต้องได้รับรางวัลอะไร แต่ขอให้ผู้ที่อยากให้อ่านได้อ่าน ได้สัมผัส จากชื่อวรรณกรรมแต่ละเรื่องที่นำเสนอมานั้นล้วนเป็นสิ่งที่น่าสนใจอย่างยิ่ง ผมเริ่มเห็นความเปลี่ยนแปลงของตัวเองเกี่ยวกับการถ่ายทอดร้อยเรียงตัวอักษรให้มีความสละสลวยน่าอ่าน หลังจากอ่านวรรณกรรมเพียงไม่กี่เล่ม น่าอัศจรรย์ใจจริงๆ ถ้าผมเป็นคนรักการอ่าน และถูกปลูกฝังให้รักการอ่านตั้งแต่วัยเยาว์ จะเกิดประโยชน์อย่างมากต่อการถ่ายทอดความคิดเห็นออกมาให้ผู้อื่นได้รับรู้ เป็นที่น่าเสียดาย ที่เป็นคนอ่านหนังสือช้าถึงช้ามาก ขาดการฝึกฝน เพราะฉะนั้น ผมจึงมองหาหนังสือดีๆ สักเล่มเพื่อนำไปเป็นของขวัญน้องๆ หลานๆ และคนอื่นๆ เพียงเพื่อหวังว่าเค้าจะเป็นคนรักการอ่าน <br /><br />จากแนวคิดที่ว่า ไม่มีการใช้หนังสือเรียนในวิชาภาษาไทย แต่นำวรรณกรรม 4 ประเภทมาใช้นั้น รู้สึกน่าสนใจสุดๆ สมกับชื่อโรงเรียนที่ว่า 'โรงเรียนนอกกะลา' ที่ไม่คิดอยู่ในกรอบ พยายามที่จะคิดนอกกรอบ นำมาใช้เพื่อเกิดประโยชน์แก่ผู้เรียน ขอยกย่องชมเชยจากใจจริงครับSunan Fathet~^@^,,Nicky,,@[^_^]@https://www.blogger.com/profile/02211615783222650145noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4864750412909173622.post-62028749646536372762010-08-25T08:41:49.260+07:002010-08-25T08:41:49.260+07:00หนึ่งวรรณกรรม การร้อยเรียงอักษรอันพริ้วไหวของผู้แต...หนึ่งวรรณกรรม การร้อยเรียงอักษรอันพริ้วไหวของผู้แต่ง นำพาเราสู้ห้วงจินตนาการไร้ขีดจำกัด ล่องลอยสู่โลกอีกใบที่ทับซ้อนกันอยู่อย่างมีความหมายAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4864750412909173622.post-55964135561305526112010-08-23T22:15:14.347+07:002010-08-23T22:15:14.347+07:00อย่าว่าแต่อ่านหนังสือเลย ครูหลายๆ คนไม่เคยที่จะเต...อย่าว่าแต่อ่านหนังสือเลย ครูหลายๆ คนไม่เคยที่จะเตรียมการสอนประมาณว่าไปตายเอาดาบหน้า บอกสอนสิ่งเดิมๆ ที่ตนเองรู้ ที่ตนเองคิดว่าถูกว่าใช้ สอนยังไงก็ยังงั้นจนเกษียร ถ้าครูเป็นน้ำล้นแก้ว ไม่ปรับไม่เปลี่ยนแล้วใครจะเป็นกระบอกเสียงให้กับเด็กๆ ท่านรู้แล้วว่าอยู่ในกระลามันอึดอัดแค่ไหน อย่าให้เด็กที่อยู่กับท่านต้องมารับความรู้สึกนั้นเลย เปิดมันออกเอาดินใส่ปลูกต้นไม้หรือเอาไว้ให้เด็กตักตวงทรายเล่นก็แล้วกันAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4864750412909173622.post-65994121787195083952010-08-23T10:42:07.840+07:002010-08-23T10:42:07.840+07:00พวกเราไม่ใช่นักเขียน แต่เป็นชาวนาผู้ปลูกเมล็ดพันธ...พวกเราไม่ใช่นักเขียน แต่เป็นชาวนาผู้ปลูกเมล็ดพันธุ์ในใจผู้อ่านด้วยตัวอักษรอย่างตั้งใจAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4864750412909173622.post-7273683683296822272010-08-23T10:06:56.888+07:002010-08-23T10:06:56.888+07:00ในอดีตปราชญ์ คือ ผู้ที่เเสวงหาแนวทาง แนวคิด รูปแ...ในอดีตปราชญ์ คือ ผู้ที่เเสวงหาแนวทาง แนวคิด รูปแบบวิธีการใหม่ เขาใช้เวลาเกือบทั้งชีวิต เเสวงหาเพื่อพิสูจน์ ค้นหา นำเสนอผ่านวรรณกรรม มากมาย ล้วนแล้วแต่ทรงคุณค่า เพียงเพื่อให้โลกได้เหลียวมอง คำภีร์ ตำรา หนังสือ วรรณกรรมถูกแต่งขึ้นเพื่อบันทึกเรืองราวต่างๆ ที่ทรงคุณค่า หวังเพียงเพื่อจะเป็นประโยชน์ต่อผู้พบเห็นได้ศึกษา บางครั้งต้องเกิดสงครามแย่งชิง หรือปกป้องบางอย่างที่คนเหล่านั้นสร้างขึ้น คุณค่าคู่บ้านคู่เมือง ต้องแลกมาด้วยชีวิตและเลือดเนื้อ หากเราคิดไคร่ครวญก็จะเห็นบางอย่างที่ซ่อนอยู่ที่งดงามมีค่า ตามแต่จะเลือกนำไปใช้ "มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวที่สามารถ สร้างและถ่ายทอดวรรณกรรมได้จากรุ่นสู่รุ่น"Anonymousnoreply@blogger.com