ความเป็นผู้นำ-หากจะดูจากการที่คนๆ นั้นทำเพื่อใคร
ผู้นำที่ยิ่งใหญ่ทั้งหลายล้วนแต่ทำเพื่อตนเองทั้งนั้น
พวกเขาไม่เสแสร้งว่าทำไปเพื่อคนอื่นหรอก
แต่พวกเขาเหล่านั้นไม่ได้ทำเพื่อความสุขทางกายของตนเอง ทั้งไม่ได้ทำเพื่อความสุขทางใจของตนเอง เพราะสิ่งที่เห็นจากผู้นำที่ยิ่งใหญ่นั้นพวกเขาเหล่าล้วนลำบากทางกาย และมีความยุ่งยากทางใจ
แต่สิ่งที่ผู้นำเหล่านั้นทำก็คือการเดินตามแรงปรารถนาจากเสียงเรียงร้องของจิตวิญญาณแห่งตน พวกเขาไม่เคยสนใจคอยนับจำนวนหรอกว่าจะมีสักกี่คนที่จะเดินตาม
พวกเขาล้วนเดินตามแรงปรารถนาแห่งดวงจิตอันเป็นธรรมชาติดั่งเดิมของตนเท่านั้น
แต่ดวงจิตอันเป็นธรรมชาติดั่งเดิมของเรามักหลับใหล
ทั้งไม่ค่อยมีปากมีเสียง เพราะเสียงจากการเรียกร้องของกายและใจดังกลบมันเสียหมด และดูเหมือนความปรารถนาต่อความสุขทางกายและความสุขทางใจก็ไม่รู้จักพอสักที
ผู้นำที่แท้จึงมักปิดปากกายและใจด้วยการมอบความลำปากให้แก่มัน และอดทนรอคอยสงบฟังเสียงกระซิบจากจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์เท่านั้น
เขาเหล่านั้นจึงเป็นผู้เสพแรงปรารถนาแห่งดวงจิตอันเดิมแท้ แล้วจดจ้องทำมันอย่างไม่ละวาง
ความกรุณาหรือแรงบันดาลใจที่โปรยปรายไว้ข้างหลังนั้นเป็นเพียงผลพลอยได้
..
..
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น