นี่คือภาพมุมหนึ่งของราชวังที่เป็นตำนานมากว่า 1,600ปี ที่ยังคงเก็บงำจิตวิญญาณดั่งเดิมของคนญี่ปุ่นเอาไว้อย่างเงียบเชียบ กับอีกด้านคือภาพตึกย่าน Ginza ที่คึกคักด้วยแหล่งธุรกิจสำคัญของประเทศที่ที่เพิ่งเกิดมาไม่กี่ปีนี้
สวนกลางกรุงโตเกียวใหญ่โตมากและเก่าแก่มาตั้งแต่รัฐสมัยเมจิ. ในนั้นมีต้นไม้ใหญ่เล็กหลายพันชนิด สวนอันกว้างใหญ่กลายเป็นมุมสงบของเมืองอันวุ่นวาย
ในนั้นมีศาสนสถานของชินโต(ศาลเจ้าเมจิ)ที่อยู่คู่ญี่ปุ่นมาก่อนสมัยพุทธกาล ชินโตค้ำจุนระบบจักรพรรดิในฐานะที่เป็นบุตรของพระอาทิตย์ แต่ลัทธินี้ก็เสื่อมลงมากหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ดูหนังเรื่องEMPEROR ก็พอเห็นร่องรอย
ในนั้นยังซ่อนสถานที่เงียบๆ ที่เป็นที่ฝึกศิลปะการยิงธนูของญี่ปุ่น หรือ กิวโด Kyudo
โชคดีมากที่เขาอนุญาตให้เข้าชม. หญิงทั้ง 3 มีอายุมากแล้วแต่ก็แข็งแรง สวมชุดชุดยูกัตตะทะมัดทะแมง. มีท่วงท่าที่งดงามสงบและเป็นหนึ่งเดียว. ผมต้องกลั้นหายใจไว้ทุกครั้งที่พวกนางน้าวคันศรเพื่อยิ่งลูกศรให้พุ่งสู่ เป้าหมายกว่า 50 เมตร ด้วยกลัวว่าเสียงหายใจของผมจะกลายเป็นเสียงรบกวน
ยูเกน เฮอริเกล
ใช้เวลา50ปีในการเรียนยิ่งธนูศาสตร์อันลึกลับกับอาจารย์ชาวญี่ปุ่น
แล้วเขียนหนังสือชื่อ "ศิลปะการยิงธนู" เขาอธิบายอย่างเซนว่ามันคือ
"ศิลปะแห่งความไม่มีศิลปะ" การยิงธนูถูกปฏิบัติอย่างพิธีกรรมทางศาสนา
ร่ายรำในท่วงทำนองแห่งการเป็นไปเอง ไร้ความพยายามและความมุ่งหมาย
น้าวคันศรโดยปราศจากความตั้งใจ ปล่อยลูกศรเสมือนหนึ่งผลไม้สุกหล่นจากต้น.
ความสมบูรณ์บรรลุเมื่อคันศร ลูกศร เป้า และคนยิงหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น